ბექა ჭიჭინაძე

"ზოგს სჯეროდა, რომ თუკი საზოგადოება პატრიარქის ჰომოსექსუალობაში დარწმუნდებოდა იგი საზოგადოებისთვის მიუღებელი გახდებოდა, პრინციპული შეცდომაა ! პატრიარქი კი არ გახდებოდა მიუღებელი ჰომოსექსუალობის გამო, ჰომოსექსუალობა გახდებოდა მისაღები პატრიარქის გამო, რადგანაც არცერთი პრინციპი, თუნდაც ჰომოფობია ქართველი მორწმუნისთვის პატრიარქის კულტზე საფუძველმდებარე არაა.

მერე გამოცისკრდებოდნენ მამა კეკელია, მამა ქვლივიძე, მამა ისაკაძე, მამა ჟორჟიკაშვილი და იტყოდნენ Love is love, დიდი ალბათობით დიდი მცხეთის ანტიკურ თასებსაც გაიხსენებდნენ, სადაც ჰომოსექსუალობის ანტიკური სიმბოლოს - ანტინოეს გამოსახულებები გვხდება და ყველაფერი ტრადიციის ფარგლებში, მაშასადამე ამაღელვებლად და შთამაგონებლად კარგად იქნებოდა.

მე კი ჩაქოლვის შიშის გარეშე შევძლებდი მეთქვა ადრევე ნაუწყები სიამტკბილობა:

,, ჰომოსექსუალურ სქესობრივ აქტს რომ შვილიერება მოსდევდეს პატრიარქს იმაზე მეტი ბიოლოგიური შვილი ეყოლებოდა, ვიდრე ნათლული""

წერს ისტორიკოსი ბექა ჭიჭინაძე.