დეკანოზი ილია ჭიღლაძე

""ეპისკოპოსმა თვით სახელიდან (“ეპისკოპოსი” - ბერძნული სიტყვიდან “ზედამხედველობა”) უნდა გულისხმაჰყოს თავისი მოვალეობა. იგი ფხიზლად უნდა ადევნებდეს თვალ-ყურს შენიღბული და უხილავი სულიერი მხეცების თავდასხმებს, ეკლესიის წევრთა უზრუნველობას, ბერ-მონაზონთა უდებებასა და სიზარმაცეს, უსამართლო კაცთაგან ძალადობას, ქვრივთა მიმართ უყურადღებობას, ობოლთა სიღატაკეს, საკურთხევლის მსახურთა საეჭვო საქმიანობას, ჭაბუკთა უსაქციელობს, მოხუცთა ბოროტ განზრახვებს - ერთი სიტყვით უნდა იყოს თვალი რომელიც ყველაფერს ამჩნევს, ყველაფერს ხედავს, და რომელსაც არაფერი არ გამოეპარება. მაგრამ თუკი ეპისკოპოსი დაუდევრობით სიფხიზლეს კარგავს მასთან ერთად მთელი ეკლესია ისჯება”.

(Преп. Исидор Пелусиот. “Письма”, стр. 74).

წმინდა ისიდორე პელუსიელის ამ სიტყვებში ჩასვით სიტყვა ეპისკოპოსთან მთავარი ეპისკოპოსი ჩვენი ეკლესიისა, ილია მეორე და ყველაფერი ნათელი გახდება."

წერს დეკანოზი ილია ჭიღლაძე.