რა შესავალი დავურთო
არ მომაფიქრდა, გაჭირდა,
ვწუხვარ რომ თავად ქრისტიანს
„მღვდელის“ ქილიკი დამჭირდა.
თუმცა, მე რავთქვა? ეშმაკიც,
საგონებელში ჩააგდეს,
რადგანაც ღმერთის მსახურთა,
ქრისტე, ტაძრიდან გააგდეს.
ერთი ასეთი მსახური
ყველასთვის კარგად ცნობილი,
ვის მზე და მთვარე ამოსდის,
ჩემთვის კი არის გმობილი!
რადგან სიცრუემ მის ფრთებქვეშ,
თავშესაფარი დაიდო!
რომ შესთავაზეს „ბანანი,“
ხალხმა მისგანვე გაიგო.
გაგიჟებული დარბოდა,
ცრემლიც სდიოდა სიმწრისგან,
რადგანაც ამგვარ სიბილწეს
არ მოელოდა იმისგან.
თუმცა დაიმსხვრა მის თვალში
კერპი წმიდა და ნეტარი,
მაინც დაენგრა ფსიქიკა,
მამათმავლობის ნექტარით.
ახლა კი თავს იკატუნებს,
თითქოს წარსული წაშალა.
ლაქუცა ქადაგებებში
წარმოსახვები გაშალა.
აჟიტირებით ქადაგებს,
ლამის ამოხტეს კაბიდან,
დედა ქეთევანს ვუსმენდი
ასე მეგონა თავიდან.
„ჩვენს სინოდზეო არიო,
წმიდაო მღვდელმთავარიო,
წმიდა გიორგიც მოვაო“...
კარგი ზღაპარი არიო!
თვითონ არც სჯერა უბრალოდ,
ასე თქმა არის საჭირო!
ასე რომ გამოგაშტერეს,
ხალხო, ეს არის საკვირო.
ძველი ბიჭობის მორგებას,
ამბიონიდან რომ ცდილობ,
ცისფერებს ეს არ გამოგდით,
მგონი რომ ტყუილად ცოდვილობ!
ესეც უდავო ფაქტია
ჭორვილაში რომ შესცოდე!
შენი კოლეგა რომ იყო,
ის, შენთან ერთდ შემცოდე!
გულს მირევს შენი სიცრუე,
და პირფერობის ალღუმი,
ეს მორჩილება კი არა,
მონობა არის ძაღლური!
მგონი აჯობებს კაცმა,
სიმართლის სიტყვა სთესო,
ერთი მაქვს შენთან რჩევა
დაიმახსოვრე ესო:
მრუდეს დაარქვა სწორი
ისე არუნდა წახდე!
სანამ გახდები მღვდელი,
ჯერ კაცი უნდა გახდე!
ავტორი: უდაბნოელი
ნანახია: (6609)-ჯერ
Comments
თქვენი კომენტარი ექვემდებარება მოდერატორის განხილვას